Bu roman dizisini niye yazıyorum biliyor musun değerli okuyan.

Çünkü geçmiş dediğimiz o şey çok da kirli değil aslında.

Hatırlamak istediğim bir özüm var.

Babama fırın sütlaç yaptığım.

Annem sen fesleğensin anlamını yüklediğim.

Aşık olmadan aşıkları seyredip mutlu olduğum.

Kendi benligimi ve en çok gururmu ve onurumu taçlandırdığım o dönem.

Hayatımın en mutlu olduğu dönemiydi.

Hiç bir esaretin altında hissetmediğim bir rüyaya rüya insanına bağlı kalmadığım o döneme gitmek istiyorum belki de.

Öyle uzaklaşmak geliyor ki içimden.

Öyle gitmek istiyorum ki bu şehirden bir suçu olmadığını bilip.

Tek başıma kitaplarımla ya da hiçbir bekleyenin ya da beklenenin olmadığı o rüyada yeni bir rüyada kendimle barışmak istiyorum.

Başkalarını görmeyip.

Bu sefer ilk defa yani gören ben olmayayım istiyorum.

Korkunun ya da kimsesizliğin ya da herhangi bir duygunun altına sığınmadan gideceğim varacağım tek durak hoşgeldin diye ağırlayacağını düşündüğüm kendim olayım istiyorum.

Ve bugün kendimi buyur edeceğim bu masada karşımdaki sandalyeye bakıp Hoşgeldin diyorum….

Hoşgeldin….